Tag archieven: crosspost

Sociale media te groot om te negeren

Beste manager, heeft u de laatste drie jaar wel eens door het raam gekeken? Nee, ik bedoel niet dat raam waardoor je kunt zien wat voor weer het is. Ik bedoel dat virtuele raam. Dat raam naar die andere buitenwereld. Het web.

Natuurlijk volgt u het nieuws, weet u wat een TED-talk is en leest u Public Mission online. Dat begrijp ik. Maar ziet u ook hoe het web is veranderd? Sites als LinkedIn en Hyves zijn bekend. Twitter is voor managers een bron van imagoschade voor de organisatie, net als Facebook. Google+ is u waarschijnlijk helemaal onbekend. Dat maakt ook niet uit, een manager kan niet alles weten.

Maar u moet wel weten dat deze sociale media veel worden gebruikt. Zó veel dat u er niet meer omheen kunt. Er is geen persmoment (positief of negatief) waar sociale media geen rol spelen. Ook is er anno 2012 geen organisatie waar medewerkers hun sociale media thuis laten. Veel mensen hebben zelf een smartphone en Twitteren en Facebooken er op los als ze aan het werk zijn.

Of zijn de medewerkers in uw organisatie 100% van hun tijd met de inhoud van het werk bezig? Dat betekent dat er ook geen koffie-momentjes, bila’s en roddels zijn. Dat lijkt me dan een erg ongezonde organisatie!

Met sociale media is het net zo. Het is een feit dat uw medewerkers er tijd aan besteden tijdens het werk. Net zoals ze wel eens wat werk doen als ze thuis zijn. Het punt is dat sociale media ongemerkt de organisatie zijn ingeslopen. Vaak vanuit de privésfeer. U kunt het niet tegenhouden en omdat veel (alle?) van uw medewerkers het gebruiken, kunt u het niet negeren.

Mijn advies? Zoek naar manieren waarop u het juist voor de organisatie kunt laten werken.

** Dit is een crosspost. Deze blog verscheen eerder op de site van Public Mission. Zij vroegen me een blog te schijven over sociale media, gericht op managers. Daarom heb ik me in deze blog maar direct tot ‘hen’ gericht. Zie: ‘Sociale media te groot om te negeren‘. De versie die je hierboven leest heeft wat extra linkjes naar best practices. 🙂

Registratie woonadres in GBA niet nodig voor dienstverlening

Zo’n twee weken geleden verscheen mijn tweede blog voor Proces en Document. Daar werd flink op gereageerd. Ook is bij opgepikt door de i-NUP nieuwsbrief en op die manier bij zo’n 5000 mensen onder de aandacht gebracht. De tekst van de blog vind je hieronder. Lees verder →

De regeldruk is er af, maar de waardering door de burger blijft achter. Hoe nu verder…

De laatste Kabinetten maken werk van het reduceren van regeldruk. Dat uit zich onder meer in de Regiegroep Regeldruk, het voortzetten van Actal en de inspanningen van de Rijksoverheid op het gebied van Regeldruk.

Op dit moment heeft het kabinet de doelstelling om vanaf 2012 de administratieve lasten met 5% per jaar te reduceren. Wanneer je de voortgang van de afgelopen jaren meetelt, betekent dit dat de administratieve lasten het nulpunt naderen. Er zijn dan geen administratieve lasten meer. De overheid heeft haar ultieme  doel gehaald.

Toch is er een probleem. De burger is niet merkbaar meer tevreden (pdf) dan voorheen. Hoe komt dat?

De psycholoog B.F. Skinner zou het wegnemen van administratieve lasten een ‘negatieve beloning’ noemen. Een negatieve beloning betekent dat je iets ‘onaangenaams’ weghaalt. Neem bijvoorbeeld een rugblessure. Als deze blessure is genezen, dan geeft dat verlichting voor de persoon die niet meer geconfronteerd wordt met die onaangename blessure. Hij keert terug naar een ‘normale’ situatie waarin hij geen last heeft van die vervelende pijn. Dat is fijn, maar niet iets om heel enthousiast van te worden. Het is… normaal!

Dit is exact het effect van het reduceren van regeldruk. De waardering van de dienstverlening van de overheid stijgt hierdoor nauwelijks. In dit geval zijn het de regels die de overheid wegneemt. Burgers, bedrijven en professionals ervaren die regels als vervelend. Ze hebben er ‘last’ van. Maar op het moment dat deze regels zijn weggenomen keren ze terug naar een ‘normale’ situatie. Dat is een situatie waarin ze gewoon hun gang kunnen gaan. Hun rugblessure is weg. Dat is fijn, maar niet iets om heel enthousiast van te worden. Het is… normaal!

Het wegnemen van onnodige regels is absoluut noodzakelijk, maar de overheid moet niet verwachten dat burgers, bedrijven en professionals hier enthousiast over worden. Het is namelijk heel normaal, man!