Eén van de opdrachten na het eerste bezoek aan de verloskundige was dat er bloed geprikt moet worden. Op naar de prikker!
Op het moment dat we de prikkamer binnenkomen krijgen we gelijk een standje van de vrouw die het bloed afneemt. We waren vergeten onze naam- / adres- / woonplaats- gegevens in te vullen op het prikformulier. Dat stond vermeld op een scheefhangend bordje bij de ingang. Het is namelijk niet de bedoeling dat de vrouw die het bloed afneemt dit ook nog eens in moet vullen.
In onze naïviteit zijn we ervan uitgegaan dat de NAW-gegevens al op het formulier voorgedrukt waren. Deze gegevens zijn bij het eerste bezoek aan de verloskundige al ingevoerd in het systeem. Dan verwacht je dat die gegevens ook ergens voor gebruikt worden. Bovendien heeft de verloskundige zelf nog wat ingevuld op het formulier. Waarom dan niet ook gelijk de NAW-gegevens invullen?
Het prikken was zo gebeurd en een paar dagen later lag er dan ook een envelop op de mat. In de envelop zat en plastic kaartje met daarop een aantal bloed-gerelateerde termen. De termen klinken voor ons vaag bekend, maar daar is dan ook alles mee gezegd. In de envelop zat geen bief met uitleg.
Gelukkig kunnen we via Google snel achterhalen wat er op het kaartje staat, maar een briefje met een korte uitleg was wel zo netjes geweest!
Over deze post: in een serie blogposts, laten we de serie “Babybureaucratie” noemen, neem ik je mee op onze reis. Deze reis brengt ons langs de verschillende organisaties waar wij mee te maken krijgen omdat we een kindje verwachten. In deze serie ga ik in op mogelijke bureaucratie die we tegen gaan komen en de manier waarop wij de dienstverlening van de betreffende organisaties ervaren. Klink hier voor alle posts met de tag babybureaucratie.